امانت
اِنَّا عَرَضْنَا الْاَمَانَةَ عَلَی السَّمَاوَاتِ وَالْاَرْضِ وَالْجِبَالِ
فَاَبَیْنَ اَن یَحْمِلْنَهَا وَاَشْفَقْنَ مِنْهَا
وَحَمَلَهَا الْاِنسَانُ اِنَّهُ کَانَ ظَلُومًا جَهُولًا 33:72
| 04:46
اِنَّا عَرَضْنَا الْاَمَانَةَ عَلَی السَّمَاوَاتِ وَالْاَرْضِ وَالْجِبَالِ
فَاَبَیْنَ اَن یَحْمِلْنَهَا وَاَشْفَقْنَ مِنْهَا
وَحَمَلَهَا الْاِنسَانُ اِنَّهُ کَانَ ظَلُومًا جَهُولًا
فَاَبَیْنَ اَن یَحْمِلْنَهَا وَاَشْفَقْنَ مِنْهَا
وَحَمَلَهَا الْاِنسَانُ اِنَّهُ کَانَ ظَلُومًا جَهُولًا
33:72
| 04:46
سلام...آيه را خوانده ام ولي تصوير را بار اول است که ميبينم. فراق عزيز، بنظر مي آيد طرحي از يک سيب است. تقريباً داخلش با دو رنگ مشخص شده و برگ آن سياه نقش، شده است. آيا اين سيب همان چيزي است که آدم را به زمين و اين ناکجاآباد حواله داد؟ چيزي که ظلوم بودن و جهول بودن انسان را براي حمل امانت الهي مهيا ساخت؟ انسان در بارگاه امن الهي غنوده بود ولي با خوردن ميوه ي ممنوعه شرايط ظلوم بون و جهول بودن را در خود ايجاد کرد. نمي دانم. فقط خواستم چيزي بنويسم که اظهار وجودي کرده باشم. ببخش
ممنون از پيام. برای همين مي گويم ذکاوت عليرضا ارثی است! منظورم از سيب دو رنگ و آیه دقيقاً همان بود که گفتيد! آیه را که نوشتم دنبال طرح سيب گشتم و این طرح را عجيب مرتبط ديدم. البته هنوز آيه را کاملاُ نمی فهمم... ايام به کام!