سلام... دوش از جناب آصف پيك بشارت آمد/كز حضرت سليمان عشرت اشارت آمد / خاك وجود ما را از آب باده گل كن/ ويرانسراي دل را گاه عمارت آمد. فراق عزيز شايد مدت بيست و اندي سال است که من با اين مصرع که نوشتي مشغولم. بعد از 42 سال زندگي، به اين نکته رسيده ام که فقط مي توانم به توفيق الهي اميدوار باشم. همانکه حافظ عليه الرحمه در ابتداي ابيات به آن اشاره کرده است. بايد مشتاقانه و اميدوارانه دائماً منتظر بود. تا که از جانب معشوق نباشد کششي/کوشش عاشق بيچاره به جايي نرسد.بايد تشنه بود و تشنگي را افزايش داد. آب کم جو تشنگي آور به دست/ تا بجوشد آبت از بالا و پست
سلام... دوش از جناب آصف پيك بشارت آمد/كز حضرت سليمان عشرت اشارت آمد / خاك وجود ما را از آب باده گل كن/ ويرانسراي دل را گاه عمارت آمد. فراق عزيز شايد مدت بيست و اندي سال است که من با اين مصرع که نوشتي مشغولم. بعد از 42 سال زندگي، به اين نکته رسيده ام که فقط مي توانم به توفيق الهي اميدوار باشم. همانکه حافظ عليه الرحمه در ابتداي ابيات به آن اشاره کرده است. بايد مشتاقانه و اميدوارانه دائماً منتظر بود. تا که از جانب معشوق نباشد کششي/کوشش عاشق بيچاره به جايي نرسد.بايد تشنه بود و تشنگي را افزايش داد. آب کم جو تشنگي آور به دست/ تا بجوشد آبت از بالا و پست