آنَسُ الاْنِسينَ

اللَّهُمَّ اِنَّكَ آنَسُ الاْنِسينَ لاَِوْلِيائِكَ
وَ اَحْضَرُهُمْ بِالْكِفايَةِ لِلْمُتَوَكِّلينَ عَلَيْكَ
تُشاهِدُهُمْ فى سَرائِرِهِمْ، وَ تَطَّلِعُ عَلَيْهِمْ فى ضَمائِرِهِم
وَ تَعْلَمُ مَبْلَغَ بَصائِرِهِمْ
فَاَسْرارُهُمْ لَكَ مَكْشُوفَةٌ
وَ قُلُوبُهُمْ اِلَيْكَ مَلْهُوفَةٌ
اِنْ اَوْحَشَتْهُمُ الْغُرْبَةُ آنَسَهُمْ ذِكْرُكَ
وَ اِنْ صُبَّتْ عَلَيْهِمُ الْمَصائِبُ لَجَأُوا اِلَى الاِْسْتِجارَةِ بِكَ
عِلْماً بِاَنَّ اَزِمَّةَ الاُْمُورِ بِيَدِكَ، وَ مَصادِرَها عَنْ قَضائِكَ
اللَّهُمَّ اِنْ فَهِهْتُ عَنْ مَسْاَلَتى، اَوْ عَمِهْتُ عَنْ طَلِبَتى
فَدُلَّنى عَلى مَصالِحى، وَ خُذْ بِقَلْبى اِلى مَراشِدى
فَلَيْسَ ذلِكَ بِنُكْر مِنْ هِداياتِكَ
وَ لابِبِدْع مِنْ كِفاياتِكَ. اللَّهُمَّ احْمِلْنى عَلى عَفْوِكَ
وَ لاتَحْمِلْنى عَلى عَدْلِكَ


بار خدايا، تو براى عاشقانت بهترين مونسى
و براى كفايتِ مهمّ آنان كه بر تواعتماد نمايند
از همه حاضرترى
آنان را در باطنشان مشاهده مى كنى، و به نهانهايشان آگاهى
و اندازه بيناييشان را مى دانى
بنا بر اين رازهايشان نزد تو معلوم است
دلهايشان به جانب تو در غم و اندوه
اگر تنهايى آنان را به وحشت اندازد ياد تو مونسشان شود
و اگر مصائب به آنان هجوم آرد به تو پناه جويند
زيرا مى دانند زمام همه امور به دست تو
و سرچشمه تمام كارها در كف با كفايت فرمان توست
الهى، اگر از بيان مسألتم عاجزم
يا از اينكه چه بخواهم سرگردانم
پس به آنچه مصلحت من است راهنمايم باش
و عنان دلم را به سوى آنچه خير من است بگردان
كه اين برنامه ها از هدايتها و كفايتهاى تو بيگانه و عجيب نيست
بارخدايا، با عفوت با من معامله كن نــه بـا عدالـتـت

امیر المومنین-خطبه ۲۱۸